واکنش قلیایی مصالح بتن

بررسي واكنش قليايي از ديدگاه اجرايي بمنظور كنترل و پرهيز از عوارض ناخواسته
براي كنترل و پرهيز از عوارض ناخواسته در واكنش قليايي بايد توجه گردد كه اين واكنش
1- گريز ناپذير است. پس بجاي حذف به دنبال تسريع آن باشيم.
2- ژل جاذب رطوبت توليد نميكند. پس جستجوي ژل معني ندارد.
3- در سطح سنگدانه عدم چسبندگي ايجاد ميكند. پس به دنبال راهكارهاي شيميايي نباشيم.
4- بينهايت درزه موئينه ايجاد ميكند. پس در هواي خشك هم تورم ايجاد ميكند.
5- بسيار كند عمل ميكند. پس به روشي براي تسريع آن نياز داريم.
بررسي واكنش قليايي با توجه به اصول تجربي فوق به نتايج ذيل منجر ميگردد.
1- آزمايشات كوتاه مدت قابل اطمينان نيستند.
2- آزمايشات شيميايي و سنگ شناسي تعيين كننده نميباشند.
3- تغيير اندازه شن تاثيري در واكنش ندارد.
4- سرعت واكنش بايد آنقدر افزايش داده شود كه كل واكنش در زمان اجراي بتن به پايان برسد.
بنابراين در صورت مشکوک بودن مصالح سنگی، پايبندي به یکی از موارد ذيل ضرورت دارد.
1- انجام آزمايشات دراز مدت تورم بتن.
2- افزايش سطح ويژه مصالح، با استفاده از مواد پوزولاني و غيره، بمنظور افزايش سرعت واكنش قليايي.