مکتب اقتصاد کلاسیک جدید و جغرافیای شهری:

مکتب اقتصاد کلاسیک جدید و جغرافیای شهری:
در مکتب اقتصاد کلاسیک جدیدبیشترین سود برای مصرف کننده وبیشترین نفع برای تولید کننده,از طریق عامل رقابت کهتنظیم ومتعادل کنندهتولید با مصرف است به دست می اید.
در این مکتب در کاربری زمین ,برازادی انتخاب خوانواده ها وبنگاه ها تا کید می شود و عدم کنترل و محدودیت مورد نظر است.
این مکتب از طرف بسیاری از جغرافی دانان و اقتصاددانان به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است,زیرا واقعیت های شهرهای معاصر را به خصوص در جهان سوم به کلی فراموش می کند.
دیوید هاروی(جغرافیدان رادیکال)می گوید:باید ارتباط شیوه تولید با شرایط خاص اجتماعی وایدئولوژیک بررسی شوند،از این رو پایه اساسی کتاب خود را برشناختی میان شهر گرایی به مثابه یک فرم اجتماعی ،شهر به مثابه یک فرم ساختی و شیوه ساخت حاکم قرار داده است اما گاهی همین شهر در نقش کانون اصلی انقلاب ،در برابر نظام تثبیت شده ظاهر می شود وگاهی با تمرکزجغرافیایی تولید مازاد اجتماعی که نتیجه تولید وتمرکز شیوه یکپارچه اقتصادی است به کار خود ادامه می دهد.
چنین می نماید که دیوید هاروی در ردیف ان گروه از جغرافی دانانی می باشد که به وابستگی میان روند اجتماعی و شکل های فضایی معتقدند ودر جغرافیای شهری در جستجوی یافتن وابستگی وسیع میان شهر گرایی و روند رشد اقتصادی موجود هستند.
وی می گوید امروزه در بیش تر کشور ها سهم بیش تری از درامدها برای ماشین آلات صرف می شود وروز به روز از سهم ساختمان و مسکن در درامد ملی کاسته میگردد.چنانکه در لیبرالیسم امریکا ،سرمایه گذاری در تجهیزات و امکانات زیر بنایی،بیش تر مربوط به دهه های قبل از 1920 است.
از ان زمان به بعد به جای ان ،گرایش شدیدی به سرمایه گذاری در کالای مصرفی مردم شهر ها مشاهده می شود.
اکنون این سرمایه گذاری به صورت پایدار ودائمی در امده ،به همین دلیل شهرهای امریکایی با تراکم شدید ،الودگی محیطی،مسایل مربط به مسکن ،جرم و جنایت،توسعه سریع حومه نشینی و ویرانی و مردگی تدریجی بخش مرکزی شهرها مواجه است که همه از کاهش سرمایه گذاری در تجهیزات وامکانات زیر بنایی منشا می گیرد.
منبع: دیدگاههای نو در جغرافیای شهری_ جلد اول - دکتر حسین شکوئی- انتشارات سمت
توسط زهرا کریمی