مرگ تهران حتمی است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[font=tahoma]به گزارش سیماب به نقل از فارس، در حالی که توسعه کیفی و کمی حمل و نقل عمومی به عنوان نخستین راهکار کاهش آلودگی هوا مورد تاکید مجامع و محافل علمی داخلی و خارجی قرار دارد که عدم پرداخت مطالبات حمل و نقل عمومی پایتخت، توسعه این بخش را با محدودیت ها و مشکلات جدی مواجه کرده است.
در این میان هوای پایتخت کشورمان به مرحله ای از آلودگی رسیده که حتی بارندگی های کم سابقه اخیر تهران نیز تاثیر چندانی در کاهش این آلودگی نداشته و همین مهم علاوه بر اساتید و متخصصان داخلی و اندیشمندان و صاحب نظران خارجی، مراکز و نهادهای بین المللی را نیز به واکنش واداشته است.

[/font]

[font=tahoma]آلودگی هوا تهدید جدی برای حیات تهران است
در این ارتباط رئیس و بنیانگذار بنیاد جهانی انرژی، آلودگی هوای تهران را یک تهدید جدی برای این حیات این کلان شهر دانست و تاکید کرد: باید هر چه زودتر نسبت به برنامه‌ریزی استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر در ابعاد مختلف اقدام شود.
ولف گانگ نئومن با اعلام این که معضل آلودگی هوا محدود به تهران نبوده و امروزه در بسیاری از شهرهای جهان از جمله پکن با این مشکل مواجه اند، افزود: در تهران دامنه معضل مذکور گسترده تر است و این موضوع نگرانی ها را عمیق تر می کند.
وی با تحلیل ابعاد اقتصادی و بهداشتی آلودگی هوا، اظهار کرد: آلودگی هوا هزینه بالایی را از نظر اقتصادی به کشور تحمیل می کند و از نظر بهداشتی نیز سلامت جامعه و کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار داده و به کاهش کارآیی منجر می شود.
نئومن هر گونه تاخیر در حرکت به سمت انرژی های تجدیدپذیر را باعث بدتر شدن وضعیت و کاهش کیفیت زندگی در تهران دانست و تصریح کرد: هر شهر بر اساس معیارها و شاخص های خاص باید برنامه ریزی های کلانی را در همه ابعاد انجام دهند.
وی در این ارتباط نقش حمل و نقل عمومی را بسیار موثر دانست و اعلام کرد: در صورتی که بخش حمل و نقل عمومی مورد توجه قرار گرفته و در این بخش از انرژی های تجدیدپذیر و فن آوری های نوین استفاده شود، آلودگی هوا قابل کنترل است.

[/font]

[font=tahoma]مسئولان ایران آلودگی هوای تهران را جدی بگیرند
نئومن با اعلام این نکته که در بحث خودروی شخصی نیز باید موضوع استفاده از انرژی های تجدیدپذیر جدی گرفته شود، اعلام کرد: در معابر تهران خودروهای شخصی بسیاری تردد می کنند که حامل انواع و اقسام آلاینده های خطرناک هستند.
وی استفاده از انرژی های تجدیدپذیر چه در حمل و نقل عمومی و چه در حمل و نقل شخصی را باعث تضمین آینده محیط زیست تهران دانست و گفت: برای اطمینان از آینده تهران باید در این ارتباط برنامه ریزی های لازم صورت گیرد.
نئومن با اشاره به تجربیات جهانی در این زمینه عنوان کرد: امروزه محیط زیست از بزرگ ترین چالش های جوامع بشری محسوب می شود و در تهران نیز با توجه به جمعیت زیاد این کلان شهر، به مسئولان جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد می کنم بحث آلودگی هوای تهران را جدی بگیرند و اقدامات مناسبی برای کنترل این معضل انجام دهند.
رییس و بنیانگذار بنیاد جهانی انرژی در پایان خاطرنشان کرد: در بحث آلودگی های زیست محیطی به ویژه آلودگی هوا، انسان ها بیشترین آسیب را می بینند و به مرور بازدهی خود را حتی در انجام فعالیت های روزانه نیز از دست می دهند.
از سوی دیگر چهره ماندگار علمی کشور نسبت به وضعیت زیست محیطی تهران هشدار داد و گفت: معضل آلودگی هوا گسترده تر از آن چیزی است که تصور می شود و اگر به همین ترتیب پیش برویم مرگ تهران در آینده حتمی است.
پروفسور پرویز کردوانی افزود: اگر هنوز فکر می کنیم با انجام طرح های مقطعی و ایجاد برخی محدودیت ها می توانیم مشکل آلودگی هوای تهران را حل کنیم، خودمان را گول زده ایم و باید به این موضوع واقع بینانه نگاه کرد.
وی با تشبیه تهران به یک جوان معتاد اظهار کرد: من همیشه در مورد تهران مثال فرزند معتادی را به کار می برم که پدر و مادرش در بزرگ کردن وی قصور کرده اند و حالا این فرد معتاد پایش را روی یقه پدر و مادر خود گذاشته و ضمن این که به همه زور می گوید و کلی از منابع مالی را می بلعد، آخر سر هم درمان نمی شود.

[/font]

[font=tahoma]مشکلات از درون و بیرون به تهران فشار می آورد
این استاد دانشگاه که تحقیقات گسترده ای را در زمینه توسعه پایدار محیط زیست انجام داده، از سیاست های کلان توسعه تهران تحت عنوان سیاست های معکوس نام برد و گفت: مسئولان کاری کرده اند که هر روز بر میزان منابع آلاینده اضافه می شود و با این اوضاع و احوال شاید دیگر نتوان برای تهران کاری کرد.
کردوانی استقرار شهرک های مسکونی در اطراف تهران را از جمله این سیاست ها که به تردد بی رویه خودروهای شخصی به آلودگی هوای تهران دامن می زند، اعلام و تصریح کرد: اکثر قریب به اتفاق کسانی که در این شهرک ها زندگی می کنند، محل کارشان در تهران واقع شده و برای حضور در محل کار خود مجبور به استفاده از خودروی شخصی هستند.

[/font]

[font=tahoma]همه با هم از مرگ تهران جلوگیری کنیم
وی با اعلام این که اگر این تعداد خودرو را با خودروهای شخصی که در داخل شهر تردد می کنند جمع ببندیم رقم قابل توجهی به دست می آید، اضافه کرد: این جاست که می بینیم هر طرحهای خوبی هم که در زمینه محدودیت تردد خودروها صورت می گیرد با این گونه اتفاقات نتیجه مثبت نخواهد داد و مشکلات از درون و بیرون به تهران فشار می آورد.
کردوانی آلودگی هوا را مهمترین مشکل زیست محیطی تهران اعلام کرد و گفت: خودروها و کارخانه ها آلاینده های اصلی هوای این کلان شهر هستند و حل این معضل راهکارهای علمی می خواهد و طرح های مقطعی ممکن فقط برای یک دوره کوتاه مشکل را بپوشاند اما آن را حل نمی کند.
وی با هشدار نسبت به آثار و عواقب آلودگی هوای تهران بر روی شهروندان تاکید کرد: معضل آلودگی هوا گسترده تر از آن چیزی است که تصور شده و در مورد آن صحبت می شود و باید برنامه ریزی گسترده ای در جهت حذف آلاینده ها صورت گیرد.
این چهره ماندگار علمی کشور که همزمان با روز هوای پاک سخن می گفت، توجه به توسعه حمل و نقل عمومی را از مهم ترین راهکارهای حل معضل زیست محیطی پایتخت دانست و خاطرنشان کرد: همه با هم از مرگ تهران جلوگیری کنیم.

[/font]

حمل و نقل عامل اصلی در افت کیفیت هوای شهرها بوده و تا حدود 75 درصد از آلودگی هوا، ناشی از ترافیک معابر است. اتومبیل های شخصی بیشترین سهم در آلایندگی را به خود اختصاص می دهند. سالانه بیش از نیم میلیون نفر در اثر آلودگی هوا جان خود را از دست می دهند.



باید حمل و نقل پایدار رو توسعه بدیم ...




چند مثال


مثال 1:اگر استراتژی ساخت بزرگراه های جدید و تعریض معابر را انتخاب کنیم، در حقیقت یک راه حل پایدار را انتخاب نکرده ایم. زیرا تجربه کشورهای مختلف و حتی ایران نشان داده است که ایجاد ظرفیت معابر منجر به افزایش تقاضا می گردد و حتی برخی مطالعات حمل و نقل و ترافیکی مراکز تحقیقاتی معتبر جهانی نشان داده است که در بلند مدت همواره رشد تقاضا از رشد توسعه معابر بیشتر است یعنی اگر با ساخت برخی معابر یا تعریض آن ها، مشکل ترافیکی را موقتاً حل می کنیم، باید در آینده منتظر ترافیک سنگین تر باشیم. زیرا رشد تقاضا ی سفر، آن را جبران می کند. به همین علت، این راه حل را، راه پایدار نمی دانند. مگر این که این ظرفیت اضافی در اختیار حمل و نقل عمومی قرار گیرد


مثال 2: در صورتی که با برخی طرح ها مثل طرح زوج و فرد بخواهیم ترافیک را مهار کنیم با توجه به این که موقتاً معابر خلوت می شوند و ظرفیت آن ها برای تعداد محدودتری خودرو افزایش می یابد, به سرعت تقاضای سفر افزایش یافته ، جای خالی آن ها پر می شود .


مثال 3 : تغییر ساعات کار ادارات و بانک ها نیز همانند مثال های فوق می باشد .

راه حل


نکته مهم این که در صورتی که ظرفیت ایجاد شده از هر سه مثال فوق را به سرعت به حمل و نقل عمومی (خطوط ویژه اتوبوس) یا به حرکت خودروهای چند سرنشین ) و ..... اختصاص دهیم، جلوی ایجاد ظرفیت اضافی برای خودروهای شخصی را گرفته و در نتیجه تقاضای سفر خودروی شخصی افزایش نمی یابد و متقابلاً ظرفیت را برای حمل و نقل عمومی و اختصاصی می دهیم که یک اقدام ارزشی ترافیکی و حرکت به سوی الگوی حمل و نقل پایدار است.