بررسي نقش سرمايه اجتماعي در توسعه شهري؛ مورد پژوهي: شهر محلات
محسني تبريزي عليرضا*,آقامحسني مريم
* دانشکده علوم اجتماعي، دانشگاه تهران، تهران، ايران
«سرمايه اجتماعي» به عنوان يکي از «پيش شرطهاي لازم براي توسعه شهري»، داراي عناصري چون اعتماد اجتماعي، مشارکت اجتماعي، انسجام اجتماعي، آگاهي اجتماعي و درجه دينداري است که ميزان هر يک از اين مولفه ها در جوامع مختلف متفاوت است. مقاله حاضر به بررسي تاثيرات سرمايه اجتماعي بر حسب مولفه هاي آن بر توسعه شهري پرداخته است. «حجم نمونه» در اين پژوهش 384 نفر از ساکنين بالاي 16 سال شهر محلات مي باشد که به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شده اند. روش تحقيق پيمايش و ابزار جمع آوري اطلاعات، «پرسشنامه» است که بر اساس «مقياس پنج درجه اي ليکرت» تنظيم گرديده است. تجزيه و تحليل داده ها نيز با استفاده از نرم افزار spssصورت گرفته که در سطح آمار استنباطي از آزمون کندال و ضريب همبستگي اسپيرمن استفاده شده است. نتايج حاصله از تحقيق نشان مي دهد که بين متغيرهاي مستقل سرمايه اجتماعي، اعتماد اجتماعي، مشارکت اجتماعي و درجه دينداري با توسعه شهري به عنوان متغير وابسته، رابطه مستقيم و معنادار وجود دارد در حالي که بر خلاف نتايج تحقيقات پيشين بين انسجام اجتماعي و توسعه شهري رابطه معکوس و معنادار مشاهده گرديد. همچنين هيچ رابطه اي بين متغير مستقل آگاهي اجتماعي و متغير وابسته توسعه شهري ديده نشد.
كليد واژه: سرمايه اجتماعي، توسعه شهري، اعتماد اجتماعي، مشارکت اجتماعي، انسجام اجتماعي، آگاهي اجتماعي، درجه دينداري
