پي جويي بارزه هاي شهر از منظر حافظ
نقي زاده محمد*
* دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران
در زمينه شناخت ديدگاه هاي تفكر و تمدن ايراني در مورد موضوعات مختلف مربوط به شهر و معماري و محيط زندگي، يكي از مشكلات اصلي كمبود آثار مكتوبي است كه مباني نظري و اصول شكل گيري فضا و محيط زندگي ايرانيان را صراحتا توضيح داده باشند.
در عين حال، بسياري از آثار وجود دارند كه به ذكر مستقيم يا غيرمستقيم اصول و ارزش هايي اشاره دارند كه مستخرج از فرهنگ ايراني بوده و براي شكل دادن محيط زندگي يا تعريف شهر آرماني اين تمدن قابل استناد هستند. اين اصول و ارزشها، در تبيين مدينه فاضله و شهر ايده آل و محيط زندگي آرماني صاحبان انديشه و رهبران فكري اين تمدن نقشي بي بديل ايفا نموده اند.
مقاله حاضر سعي بر آن دارد تا اصول و ارزش هاي حاكم بر شهر و محيط آرماني و مدينه فاضله اي را كه حضرت حافظ، با بهره گيري از الهامات خويش، براي پيروان تفكر توحيدي توصيه مي نمايد، شناسايي و معرفي كند.
كليد واژه: شهر، حافظ، معماري، انسان، معنا، ايران، ادبيات فارسي، عرفان
