۱۳۹۰-۱۱-۲۷، ۱۲:۱۱ صبح
جايگاه دانش روان شناسي محيطي در ساختمان هاي بلندمرتبه با رويكرد معماري پايدار
دانش پور سيدعبدالهادي*,مهدوي نيا مجتبي,غيايي محمدمهدي
* دانشکده معماري و شهرسازي، دانشگاه علم و صنعت ايران
با توجه به رشد جمعيت و شهرنشيني، راهبرد بلندمرتبه سازي، در زمان حاضر رواج يافته است. بعلت تجميع كاربران در سطحي محدود و بهره گيري قابل توجه از منابع انرژي در ساختمان هاي بلند، لازمست تا رويكرد پايداري در فرآيند طراحي و مرحله بهره برداري مورد توجه قرار گيرد
نظر به اهميت رفتار کاربران در تحقق اهداف معماري پايدار و با توجه به آنکه در پژوهش هاي انجام شده، بندرت به جنبه هاي روان شناختي و رفتارهاي مرتبط با اين رويکرد پرداخته شده است؛ لذا در اين نوشتار تلاش شده است پيوند ميان حوزه هاي روان شناسي و معماري مدنظر قرار گيرد. پژوهش حاضر، با مبنا قرار دادن هرم نيازهاي مازلو، به شناخت راهبردهايي در جهت ترويج رفتارهاي پايدار پرداخته است. بعلاوه در ادامه با موثر دانستن «نگرش» در شكل دهي به رفتار، راهبردهاي «آموزش» و «مديريت منابع» را پيشنهاد نموده و در پايان دانش روانشناسي محيطي را به مثابه بستري براي ترويج رفتارهاي پايدار توسط كاربران معرفي کرده است.
كليد واژه: بناي بلند مرتبه، روان شناسي محيطي، معماري پايدار، نيازهاي رفتاري
