امتیاز موضوع:
  • 20 رأی - میانگین امتیازات: 3
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
نگرش سيستمی به حکومت های محلی
#1

نگرش سيستمی به حکومت های محلی


سازمان یک موجودیت اجتماعی است (دو نفر یا بیشتر) که هدفدار بوده و بطور سنجیده و منطقی ساختار یافته باشد (تقسیم وظایف مناسب با افراد) . حکومت محلی نیز یک نوع سازمان عمومی است. برای شناخت موثر حکومت های محلی نگرش سیستمی بهترین و کارآمدترین رویکرد است و برای شناخت مؤثر حکومت های محلی آن را بایستی به عنوان یک سیستم مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم. (سیستم: مجموعه عواملی است که با یکدیگر تعامل داشته برهم اثر می گذارند و از هم اثر می گیرند و برای رسیدن به یک هدف خاص تلاش می کنند) .
تأثیر متقابل محیط و سازمان اهمیت دارد، حکومت های محلی به عنوان یک سیستم از عناصری تشکیل شده که هم از محیط تأثیر می پذیرد و هم می تواند بر محیط تأثیرگذار باشد و در صورت اینکه عناصر تشکیل دهنده، تقویت کننده یکدیگر باشند می توانند محیط را تغییر دهند. ولی همواره محیط روی عملکرد حکومت های محلی تأثیرگذار بوده و آنها باید تا حدودی خود را با محیط تطبیق دهند.
مدیریت حکومت محلی: (برنامه ریزی، سازماندهی، مدیریت منابع انسانی، هدایت و رهبری و کنترل) در مرکز.
ابعاد حکومت محلی: (سیاسی، اجتماعی _ فرهنگی، اقتصادی _ مالی، جغرافیایی، حقوقی _ قانونی) .
محیط حکومت محلی: (تاریخ و فرهنگ، محیط اقتصادی، جغرافیایی و جمعیت شناختی، سازمان سیاسی) این مجموعه عوامل و عناصر حکومت محلی را در برگرفته است.


«ابعاد»:
از نظر مفهومی حکومت محلی چند بعدی است. یک موجودیت اجتماعی سازمان یافته که با احساس همبستگی و یگانگی توأم است. یک بخش فرعی سیاسی از یک کشور است .کشور، ایالت یا واحدهای مهم سیاسی دیگر حکومت ترکیبی از مکانیزم های سیاسی برای اداره یک کشور بعنوان یک شخصیت حقوقی دارای مفهوم قانونی می باشد
 اجتماعی _ فرهنگی : یک گروه سازمان یافته از افراد که درون محدوده ای جغرافیایی خاص اقامت دارند، با یکدیگر پیوند ایجاد کرده و با احساس یگانگی همراه با خصایص اجتماعی _ فرهنگی که نشانگر خاصی نیز دارد، موجودیت اجتماعی جداگانه ای را تشکیل می دهند. (خصایص و ویژگی ها: روستا، شهرک، شهر، واحد تجاری _ صنعتی، عشایر) ترکیب اجتماعی_ فرهنگی جوامع شهری و روستایی در رخسار حکومت محلی منعکس می شود.
دو نوع گرایش کاملا متضاد در محلات: (مدیریت حکومت محلی مسؤل تلفیق این دو پدیده ذاتاً متناقض می باشد) .

همگرایی: در میان مردم محل وجود دارد و باعث تقویت روحیه مشارکتی می شود.
واگرایی: در میان حوزه های مختلف یک محل وجود دارد که این حوزه های مختلف ویژگی های فرهنگی خاص خود ارتباط قوی بین حکومت های محلی و آداب و سنن باید باشد.

اقتصادی _ مالی: در صورتیکه اوضاع اقتصادی محله نامناسب باشد، حکومت محلی بدون تلاش زیاد می تواند عملکرد خوبی داشته باشد. در کشورهایی که از نظر سیاسی کمتر توسعه یافته اند، واحد محلی نیز کم و بیش بوسیله طبقه غالب اقتصادی کنترل می شود. دو دیدگاه متضاد در موارد مشارکت حکومت محلی در توسعه اقتصادی _ مالی کشور :

1) حکومت های محلی نقش خاصی ندارند. چون منابع کافی به سختی برای رسیدن به نیازهای محلی کفایت می کند و برنامه های توسعه پرخرجند.

2) به دلایل اقتصادی _ سیاسی و روانشناختی حکومت های محلی در توسعه کشور مشارکت دارند :
1. مشارکت حکومت محلی باعث استقلال محلی (برنامه ریزی و توسعه از پایین و عدم تمرکز اقتصادی) می شود که اجرای پروژه های توسعه در سطح محل و کاهش تمرکز افراطی و کمک به حکومت با پول ناچیژ و تقبل کارهای کوچک را به دنبال دارد .

2. تنها راه استقرار و آزادی اقتصادی حکومت محلی ، از طریق مشارکت در برنامه های توسعه اقتصادی می باشد که باعث کاهش قیمومیت سیاسی حکومت مرکزی و مطرح شدن به عنوان واحدهای خودگردان محلی و کاهش حجم روابط رسمی با حکومت مرکزی می شود .
3. مشارکت در توسعه محلی باعث بروز رشد و ابتکارات حکومت های محلی و مشاهد نتایج ملموس مالیات پرداخت شده (پارک، جاده و ...) و برانگیخته شدن احساسات محلی و تمایل به بهبود و توسعه می شود .

بعد جغرافیایی: سیمای حکومت محلی بیانگر بعد جغرافیایی آنست. حکومت محلی یک گروه نمایندگی است که مجموعه خاصی از دیدگاه های محلی، شرایط، نیازها و مشکلات را در ارتباط با ویژگی های جمعیتی و عناصر اقتصادی و فیزیکی منعکس می کند.
مجموعه های متنوع دیدگاه های محلی وجود دارد که تنوع و گوناگونی در شرایط، نیازها و مشکلات را بوجود آورده و سرآغاز آزادی محلی و تنوع محلی و الزامی ساختن نقش سیاست و انتخاب افرادی که نیازها و احساسات آنها را به سطح تصمیم گیری برساند می شود .
ویژگی های یک حوزه جغرافیایی در قالب مولفه های اقتصادی، اندازه، جمعیت و الگوهای مدیریتی نمایان می شود.(مثال: حجم بوروکراسی محلی زیاد ← حیطه نظارت کارگزاران وسیعتر )
*بنابراین قلمرو حکومت محلی باید نه خیلی گسترده و نه خیلی محدود باشد (متعادل باشد)

قلمرو محدود
 ایجاد احساس هدف مشترک و یگانگی بین شهروند، مدیر و سیاست مداران
 از طرفی: نزدیکی کارگزاران و سیاست مداران با مردم محل باعث آزادی عمل تحت فشارهای سیاسی و محلی محدود شود.

بعد حقوقی و قانونی:
حکومت محلی مینیاتوری از هیات سیاسی و شخصیت حقوقی حکومت مرکزی است و نماینده منافع عمومی محل، خودگردانی حق ذاتی حکومت های محلی است و در چارچوب قانون مشخص شده است.
حکومت به عنوان خالق اقتدار محلی، می تواند آن را از بین ببرد. بنابراین حاکمیت همیشه و دائمی نیست یا پیوسته و نامعلوم است.
حیات قانونی از تداوم و پیوستگی زیادی برخوردار است زیرا افراد رأی ، جمعیت ها، شوراها و شهرداران و ... می آیند و می روند، ولی حکومت محلی هنوز قانونی است.
از طرفی حکومت محلی دارای یک نام با شخصیت حقوقی مستقل بوده و در اشل محدودتر، دولت است ولی از ویژگی های دولت همچون حاکمیت، در حکومت محلی از ثبات و استمرار مطلق برخوردار نیست و بوسیله حکومت مرکزی محدود می شود. .

 بعد سیاسی :
مهمترین جنبه مفهوم حکومت محلی به ویژگی سیاسی آن برمی گردد.
حکومت محلی از نظر سیاسی برای برآوردن نیازها از آزادی عملیاتی برخوردار است، و این نماد حکومت محلی است.
تفاوت جنبه سیاسی حکومت محلی و سازمان سیاسی حکومتی : سازمان سیاسی حکومتی می تواند استبدادی یا دموکراتیک باشد، ولی حکومت محلی تنها نوعی از دموکراسی است و دارای مشخصه تغییر ناپذیر دموکراتیک است و علاوه بر آن به مردم محل آموزش سیاسی می دهد، در حالیکه حکومت ایالتی یا مرکزی ممکن است اینگونه نیاشد. بطور کلی حکومت محلی از نظر استراتژیکی هم به عنوان واحدهای محلی خودگردان وهم به عنوان عاملین حکومت مرکزی مطرح هستند واز دو هدف اساسی مدیریت دولتی (عملکرد کارآ و عملکرد پاسخگو) پیروی می کنند. حکومت های محلی می توانند بهترین ترکیب بوروکراسی و دموکراسی را بوجود آوردند و در عین حال از نارسایی آنها دوری کنند.

«محیط»
حکومت محلی فرزند محیطی است که در آن متولد می شود و سپس رشد کرده و توسعه می یابد. عوامل محیطی تأثیرگذار روی حکومت های محلی درتمام کشورها مشابه نیستندواز این روتعمیم پذیر نبوده ومشخصه های حکومت های محلی در هر کشوری باید متناسب با زمینه محیطی خودش مطرح شود.

- تاریخ و فرهنگ:
ویژگی های فرهنگی وتاریخی، مهمترین تأثیر را برعملکرد حکومت های محلی هرکشوری می گذارند.
قدمت بیشتر حکومت محلی عامل پیشبرنده در جهت تقویت حکومت های محلی و عملکرد مؤثر آنها می باشد.
نظام فئودالی و تصورات بالا دست، پایین دست، اطاعت کورکورانه از مافوق را به دنبال دارد که باعث عدم آمادگی برای استقلال محلی و عملکرد ضعیف حکومت محلی می شود.
روحیه فردگرایی و فرهنگ مشارکت ضعیف در جامعه باعث عملکرد ضعیف حکومت محلی می شود.

- سازمان سیاسی:
در جامعه ای که سازمان سیاسی به صورت استبداد و خودکامه اداره شود، رشد و حیات نهادهای محلی خودگردان ممکن است کاملاً متوقف شود. سازمان سیاسی دموکراتیک، نهادهای خودگردان را تقویت کرده و روحیه مشارکت و خودگرایی را در افراد توسعه می دهد.

دانیل اِلازار سه نوع فرهنگ سیاسی را برای بررسی حکومت های محلی مورد توجه قرار می دهد:

فرهنگ سیاسی فردگرایی سنتی اخلاقی مؤلفه ها
محدود محدود(گردهمایی رأی دهندگان کم و قوانین رأی دادن...) وظیفه هر شهروند درجه مشارکت سیاسی
محدود
(خدمات اساسی توسط دولت) مخالفت(بوروکراسی حرفه ای برای برقراری روابط شخصی مداخله کرده و مانع می شود) طیف وسیع خدمات عمومی را فراهم سازد (توسعه بوروکراسی مورد توجه قرار می گیرد ← کاهش فساد اداری بعلت تعهد دولت) توسعه بوروکراسی حکومت
کاهش مداخل
«حمایت از فعالیت های بخش خصوصی» کاهش مداخله
«حمایت از فعالیت های بخش خصوصی» مداخله بیشتر دولت میزان مداخله حکومت در جامعه

در هر جامعه تعادلی از این فرهنگ ها باید وجود داشته باشد تا نارسایی ها در کاهش مشارکت سیاسی افراد جامعه برطرف گردد و زمینه سیاسی لازم برای مشارکت مردم محل از طریق توسعه حکومت های محلی خودگردان فراهم گردد.

- محیط اقتصادی :
هرچه افراد محل از نظر اقتصادی دارای وضعیت بهتری باشند، به عنوان یک منبع قوی برای اجرای برنامه های حکومت محلی ایفای نقش می کنند.
ثبات مالی و وضعیت مناسب اقتصادی یکی از پایه های اصلی تعیین درجه استقلال سیاسی _ مدیریتی حکومت محلی بوده است.
وضعیت اقتصادی مناسب کشور، منبع تقویت کننده حکومت محلی برای اجراء برنامه ها و طرح های عمرانی می باشد. مشروط بر اینکه این کمک ها استقلال حکومت محلی محدود نسازد.


- محیط جغرافیایی و جمعیت شناختی :
محیط جغرافیایی و جمعیت شناختی در هر کشور و حتی مناطق آن اقتضا می کند تا حکومت های محلی مناسب آن شرایط به وجود آید. ( مرزهای طبیعی، موقعیت استراتژیک، منابع محلی، اندازه و ویژگی های انسانی) در جایی که عوامل محیطی با هماهنگی و به صورت تلفیقی عمل می کنند، خودگرایی محلی دارای محیطی مطلوب و ایده آل برای رشد و توسعه خواهد بود و در جایی که بین این عوامل محیطی به ویژه محیط مالی، مدیریتی و قانونی رقابت وجود داشته باشد ناگزیر هماهنگی باید از طریق اهداف ملی حاصل شود.
نسخه برداری ازتجربه موفق کشورهای دیگربه هیچ وجه توصیه نشده، دراین زمینه هیچ مدل پیش ساخته ای وجود ندارد. هر کشوری باید بر اساس مقتضیات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، تاریخی، جغرافیایی و جمعیت شناختی خود، ابعاد حکومت محلی را سامان دهد کارآیی مدیریت را در درون حکومت محلی افزایش دهد. حکومت های محلی باید بر اساس الگوی استراتژیک منحصر به فرد خود شکل گرفته و متکامل شوند.

آخرین ارسال های من :
پاسخ
 سپاس شده توسط HAMED


موضوع‌های مشابه…
موضوع نویسنده پاسخ بازدید آخرین ارسال
  حکمروایی محلی بعنوان نوعی همکاری تجاری دولتی در دموکراسیهای غربی و حکمروایی شهری file 0 2,945 ۱۳۹۴-۱۲-۴، ۰۱:۵۰ صبح
آخرین ارسال: file
  کمک به رهبران شهری برای کارآمدتر کردن ساختمان‌ها sgc 0 1,980 ۱۳۹۴-۵-۱۹، ۰۸:۵۷ صبح
آخرین ارسال: sgc
  پروژه MasterCard به رانندگان کمک می‌کند تا جای پارک مناسب را پیدا کنند sgc 0 902 ۱۳۹۴-۵-۱۵، ۰۷:۳۶ صبح
آخرین ارسال: sgc
  آیا ماشین‌های بدون راننده، راه‌حلی برای امنیت جاده‌ای هستند؟ sgc 0 1,130 ۱۳۹۴-۵-۱۲، ۰۸:۰۷ صبح
آخرین ارسال: sgc
  تبدیل کردن یک مجموعه ترافیکی به یک پارک عمومی در مرکز شهر کلیولند sgc 0 1,193 ۱۳۹۴-۵-۱۰، ۱۰:۴۹ صبح
آخرین ارسال: sgc
  موج نرم افزارهای جدید گوشی‌های هوشمند، مسلماً دوچرخه سواری را آسان می‌گرداند sgc 0 957 ۱۳۹۴-۵-۸، ۱۱:۱۴ عصر
آخرین ارسال: sgc
  حکومت شهری، تا چه اندازه لازم است؟ sgc 0 1,483 ۱۳۹۴-۵-۶، ۰۶:۳۴ صبح
آخرین ارسال: sgc
  ساختمان‌های سبز، منافع پایدار به همراه دارند sgc 0 1,263 ۱۳۹۴-۵-۶، ۰۶:۳۳ صبح
آخرین ارسال: sgc
  دانلود مدیریت رواناب های سطحی و روش های نوین atelieahjam 0 1,803 ۱۳۹۳-۱۱-۱۵، ۰۱:۲۶ عصر
آخرین ارسال: atelieahjam
  لزوم تحول نگاه مدیریت شهری در برخورد با سکونتگاه های غیررسمی lofra 0 1,941 ۱۳۹۳-۴-۱۱، ۰۹:۰۴ صبح
آخرین ارسال: lofra

پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان