فرهنگ لغت شهرسازی و معماری==> حرف س ش

استحکام بخشی Consolidation


مجموعه اقدامات کوتاه مدت و مستمری است که سبب افزایش امنیت، قدرت و استحکام می شود.

آرمانشهر

آرمان‌شهر (در زبان‌های غربی utopia) برای نخستین بار توسط توماس مور در سال ۱۵۱۶ در کتابی به همان عنوان بکار گرفته شد. پیش‌تر مفهوم‌های مشابهی از این واژه در آرای فلاسفه یونان باستان ( ارسطو و افلاطون) عرضه شده و در فلسفهٔ اسلامی از آن به عنوان«مدینه فاضله» یاد شده است.
آرمان‌شهرخواهی(به انگلیسی: utopianism) عبارت است از دلبستگی به ایجاد یا خیال‌پردازی درباره‌ی یک نظم اجتماعی آرمانی.[1] از روزگار افلاطون تاکنون بسیاری از نویسندگان طرح جامعه‌های آرمانی ریخته‌اند و همچنین بسیاری از گروه‌های دینی و بهبودخواهان سیاسی در اروپا کوشش‌هایی برای برپاکردن جامعه‌های آرمانی کرده‌اند.

انطباق، بروز کردن Adaptation

سلسله اقداماتی مقطعی و کوتاه مدت است که منجر به تغییر و اصلاح فضا به منظور انطباق با کاربری های موجود یا پیشنهادی می گردد.

بسیار خوبه کمک بزرگی در یادگیری لغات می کند بسیار مهم است که دانشجوی شهرسازی و معماری دایره لغات زیادی را یاد بگیرد در محاوره روزانه در دانشگاه و جلسات علمی کمک بزرگی است

الگویابی مجدد Remodeling


مجموعه اقداماتی مقطعی و بلند مدت است که سبب شکل گیری الگوی جدیدی از سازمان فضایی گردد، به گونه ای که باعث ارایه شکل های نو، فعالیت های تازه و دگرگونی فضا می گردد.

آگورا
به میدان یونان باستان گفته میشد که نقش مرکزیت داشت

انسان‌گرایی (اومانیسم Humanism)
رویکرد تمرکز بر توانایی‌ها و دغدغه‌های انسان؛ در آزمایش‌های تجربی، مطالعات اجتماعی، پژوهش‌های فلسفی و خلق آثار هنری است.

احیا Restoration

سلسله اقداماتی فرایندی و میان مدت که سبب یگانگی بخشیدن به همه ی بخش های از میان رفته شهر یا سازمان فضایی می گردد، به گونه ای که بتوان کلیت خدشه دار شده را مجددا و از نو احیا کرد.

انعطاف پذیری Robustness
مکان هایی که بتوانند برای منظورهای متنوعی به کار آیند، در مقایسه با مکان هایی که برای کاربری مشخص و محدودی طراحی شده اند حق انتخاب های بیشتری را به کاربران عرضه می دارند. محیط هایی که قابلیت عرضه چنین گزینه هایی را داشته باشند دارای کیفیتی هستند که آن را "انعطاف پذیری" می نامیم.

---

استراتژی Strategy

راهبرد یا استراتژی نشان دهنده مسیرهای اصلی ممکن است که طراح را به هدف نزدیک می گرداند.

اراضی روستایی Rural Lands


سطحی از زمین در یک سکونتگاه روستایی یا یک مجموعه زیستی- اقتصادی که در مالکیت یا تصرف یک یا چند واحد تولید زراعی باشد. در بیشتر موارد، هنگامی‌که از زمین روستایی یاد می‌شود، منظور زمین کشاورزی است. به‌طور معمول، یک قطعه زمین کشاورزی، کوچک‌ترین واحد از کل زمینهای روستایی است که وسعت آن در نواحی مختلف و حتی در بین مجموعه اراضی یک روستای معین، متفاوت است؛ این مقدار از چند مترمربع در واحدهای بسیار کوچک تا قطعات بزرگ و حتی یک مزرعه کامل در نوسان است. کل اراضی واقع در محدوده یا مجموعه اراضی به‌هم پیوسته در یک روستای معین را قلمرو روستا می‌نامند که درواقع، شامل زمینهای دایر، بایر و موات، عرصة شبکة آبها و راهها، زمینهای مشاع (اشتراکی) و سطح تحت اشغال واحدهای مسکونی است. شکل، وسعت و نحوه پراکنش این زمینها، الگوی اراضی روستایی را تشکیل می‌دهد. براین‌اساس، منظور از الگوی زمینهای روستایی، ریخت و نحوة ‌استقرار فضایی قطعات مفروز موجود در نظام مالکیت و تصرف و نوع کاربری زمینها در یک سکونتگاه روستایی است.

---

اراضی شهری Urban Lands

در مطالعات شهری، اراضی شهری به مفهوم متفاوت به کار می‌رود که هریک، برحسب مورد، با یکدیگر فرق می‌کند. به‌عنوان مثال، اراضی از نظر نوع کاربری، کیفیت خاک، شرایط زمین‌شناختی، قیمت و ارزش، قطعه‌بندی و نظایر آن، هریک معنی ویژه‌ای دارد. در همین معنا، قطعه زمین به معنی واحد زمینی است که از طریق تفکیک حاصل شده باشد؛ به سخن دیگر، قطعه زمین، زمین تحت پوشش، یعنی سهمی از زمین که زیر پوشش ساختمانها و ساختارهای فرعی قرار می‌گیرد و تابع شرایط منطقه‌بندی زمین است. زمین قابل ساخت، یعنی آن قسمت از اراضی که برای کاربری مناسب است و به همین صورت، زمین متروکه عبارت از زمینی است که دارای سابقه استفاده بوده، ولی هم‌اکنون رها مانده و تولیدی نیست. به‌هرترتیب، آن نوع از زمینهایی که در شهر یا محیط پیرامون آن که براساس قطعه‌بندیهای مختلف تحت کاربری قرار داشته یا امکان کاربری برای آنها در آینده وجود داشته باشد، اراضی شهری خوانده می‌شوند. قابلیت زمین نیز به معنای آن است که تا چه اندازه می‌توان اراضی را به‌منظور کاربریهای مختلف مورد استفاده قرار داد.