امتیاز موضوع:
  • 51 رأی - میانگین امتیازات: 3.2
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
دوبی
#1
غولهای پرنده

بر اساس آمارهای رسمی تاکنون امارات متحده عربی حدود ۶۰ ميليارد دلار در چندين پروژه توسعه فرودگاهها، خريد و اجاره هواپيماهای مدرن و نيز راه اندازی خطوط هوايی جديد سرمايه گذاری کرده است که سهم دوبی در اين زمينه بيشتر از چهل ميليارد دلار بوده است.

تنها "امارات اير لاين" شرکت هوايی متعلق به امارات متحده عربی در سال گذشته با صرف ۹ ميليارد و ۷۰۰ ميليون دلار، ۴۲ هواپيمای بويينگ ۷۷۷ را به خدمت گرفته و در مجموع دارای سرمايه ای بالغ بر ۳۶ ميليارد دلار بوده است.

ادی او ساليوان مدير مسئول هفته نامه اقتصادی ميدل ايست اکونوميک دايجست می گويد: "فرودگاه بين المللی دوبی، پر رونق ترين فرودگاه در ميان کشورهای عربی است. سال قبل سه و نيم ميليون مسافر از اين فرودگاه استفاده کردند. قرار بر اين است که تا سال ۲۰۱۲ اين رقم به ۷۰ ميليون نفر برسد. همچنين قرار است با راه اندازی يک فرودگاه عظيم ديگر در منطقه "جبل علی" ظرفيت نهايی به رقمی بيشتر از صد ميليون مسافر در سال برسد که اين بی نظير خواهد بود."


پشت پرده

با تمام اينها، همه نگاه ها به وضعيت موجود در دوبی ستايشگرانه نيست. در واقع توسعه صنعت هوانوری، گسترش بازرگانی، جلب توريسم، ساخت و ساز فراوان و ديگر زمينه های اقتصادی در دوبی مسئله امنيت اين فعاليت ها را در دراز مدت در کانون توجه همگان قرار داده است. بسياری می خواهند بدانند که نگاه گروه های تروريستی به دوبی چگونه است.

نگرانيها البته در زمينه امنيت و تروريسم تا جايی پيش رفت که در رابطه با واگذاری شش بندر آمريکايی به يک شرکت اماراتی ميان رهبران آمريکا دو دستگی ايجاد شد.

جرج بوش از واگذاری اين بنادر به شرکت اماراتی DP World حمايت کرد و نگرانی های امنيتی را قابل توجه ندانست اما يکی از اعضای کنگره ادعاهايی را در زمينه فعاليت گروه های ترويستی، قاچاق اسلحه و نيز فساد در بندرگاه های دوبی مطرح کرد. از جمله پيتر کينگ رييس کميته امنيت داخلی مجلس نمايندگان آمريکا خواستار توقف اين معامله شد.

آقای کينگ گفت: "القاعده در امارات متحده عربی حضوری گسترده دارد، و اين کشور جزء سه کشوری بوده که حکومت طالبان را در افغانستان به رسميت شناخت. اين شرکت اداره بندر دوبی را هم در اختيار دارد و به ما گزارش هايی رسيده که اين بندر نقش گسترده ای در قاچاق اسلحه دارد و فساد مالی زيادی نيز در آن ديده می شود."

اين ادعاها از سوی مقامات امارات متحده عربی رد شده است. برخی کارشناسان وضعيت امنيتی در دوبی را با شهری مانند لاس وگاس در آمريکا قابل مقايسه می دانند. اين ميزان از امنيت البته يک سئوال بزرگ را مطرح کرده است.

باوجود ترس از فعاليت گروه های تندرو تروریستی در اقصی نقاط جهان از جمله در همسايگی دوبی يعنی عربستان و قطر، آيا توافقی پشت پرده با آنان انجام شده است؟ آيا ادعاها در زمينه فعاليت اقتصادی گروههای افراطی و نياز آنان به امنيت در اين منطقه صحيح است؟


دوبی از نگاه آمار


• رشد اقتصادی دوبی بر مبنای توليد ناخالص ملی يا GDP در سال ۲۰۰۵، ۱۶ درصد بوده است.

• ميزان درآمدهای دوبی در سال ۲۰۰۵ حدود ۱۳۶ ميليارد درهم، معادل ۳۷ ميليارد دلار بوده است.

• ميزان برآورد شده درآمدهای دوبی در سال ۲۰۰۶ حدود ۱۵۰ ميليارد درهم معادل بيش از ۴۰ ميليارد دلار است.

• سهم درآمدهای غير نفتی در سال ۲۰۰۵، حدود ۱۲۸ ميليارد درهم، نزديک به ۳۵ ميليارد دلار و يا حدود ۹۰ درصد کل درآمدها بوده است.

• رشد اقتصادی دوبی در بخش های غير نفتی در سال ۲۰۰۵ حدود چهارده و نود و دو صدم درصد بوده است.

• رشد صنعت نفت در سال ۲۰۰۵ معادل ۱۸ درصد بوده و درآمدهای آن از شش ميليارد و هفتصد ميليون درهم (حدود يک ميليارد و ۸۰۰ ميليون دلار) به هفت ميليارد و نهصد ميليون درهم معادل دو ميليارد و يکصد و پنجاه ميليون دلار رسيده است.

• حدود ۵۰ درصد درآمدهای دوبی از محل گردشگری و بازرگانی بوده است و جذب سرمايه در بخش مسکن و ساخت و ساز، ارائه خدمات، نفت و موارد ديگر بقيه درآمدهای اين شهر را تشکيل می دهد.



رضا قاسمی کارشناس مسائل اقتصادی بر اين عقيده است که دوبی از نظر مساحت، وسعت زيادی ندارد و به اين دليل تامين امنيت و کنترل آن برای نيروهای امنيتی چندان دشوار نيست.

آقای قاسمی می افزايد: "ضمن مراقبت دولت و تلاش برای تامين امنيت، گروه های افراطی نيز ترجيح داده اند که از موقعيت اقتصادی اين شهر استفاده کنند."


رشد نا متوازن، ديکتاتوری مثبت!

انتقاد ديگری که هر از گاهی بر دوبی وارد می شود اينست که توسعه اقتصادی اين امارت نيمه خود مختار در توازن با توسعه مولفه های ديگری مانند توسعه سياسی، فرهنگی و اجتماعی نيست.

همزمان با سفر اخير کاندوليزا رايس وزير خارجه ايالات متحده آمريکا به امارات متحده عربی برخی از اعضای کنگره، دولت بوش را به دليل نزديکی بيش از حد با اين کشور مورد انتقاد قرار دادند.

آنها استدلال می کنند که در امارات متحده عربی مردم در تعيين زمامداران تاثيری ندارند، مطبوعات ضمن حرمان از آزادی به ستايش خانواده های حاکم وادار هستند وحقوق کارگران خارجی به گستردگی نقض می شود.

غلام رضا سلمی کارشناس اقتصادی بر اين عقيده است که با وجود فقدان بستری فرهنگی در امارات متحده عربی، نوعی از "ديکتاتوری مثبت"، زمان لازم برای رشد اقتصادی را کوتاه کرده است.

ولی اين رشد اقتصادی که به عقيده برخی تحليل گران از رهگذر سير طبيعی مدرنيته حاصل نشده است، تا چه اندازه قابل اعتماد است؟

غلام رضا سلمی می گويد: "چاره ای نيست، برای اينکه زمان رسيدن به رشد اقتصادی را کوتاه کرد، بايد چيزهايی را به جامعه تحميل کرد. ولی نبايد فراموش کرد که در اين صورت کشورهايی که پيشينه طبيعی را طی نکرده اند، دچار نوعی از تزلزل هستند. اگر نظم حاکم بر اين جوامع از بين برود، فروپاشی آنچه تاکنون ايجاد شده است، دور از انتظار نيست".


و بازهم بلند پروازی

با تمام اينها دوبی با پروژه های عظيم ساختمانی اش به پيش می رود.

هشتمين، بعد از عجايب هفتگانه جهان! اين شعار پديد آورندگان چهار جزيره مصنوعی در آبهای خليج فارس و در سواحل دوبی است.

جزيره ای به شکل يک درخت نخل که شاخه های اين نخل در دل آبهای خليج فارس منشعب شده است. قرار است روی تنه و شاخه های اين جزيره نخلی شکل، آسمانخراش ها، برج ها، مجموعه های تجاری و مسکونی و ويلاهای گرانقيمت و مجلل ساخته شود.

يکی ديگر از اين جزاير که به شکل نقشه جهان طراحی شده، قرار است متشکل از ۳۰۰ جزيره کوچک باشد که ترسيمی از ۵ قاره جهان خواهد بود.

با ايجاد اين جزاير مصنوعی، طول برخورداری دوبی از منطقه ساحلی از ۶۰ کيلومتر به ۱۲۰۰ کيلومتر افزايش پيدا می کند. تاکنون برای اين پروژه يک ميليارد و ۶۵۰ ميليون متر مکعب ماسه و ۸۷ ميليون تن صخره و تخته سنگهای عظيم جابجا شده است.

آخرین ارسال های من :
پاسخ


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان