ایران شهرساز

اگرچه درست نمی دونم غیر از مطالب مرتبط با شهرسازی پست دیگری بگذارم و راضی نیستم اعتبار سایت با این نوع پست ها کاهش پیدا کنه اما به خاطر قولی که به مهندس دهقان دادم و تعهد اخلاقی خودم باید دلیل غیبتم رو توضیح می دادم و عذرخواهی می کردم. واقعا نمی تونم توضیح بدم که در مدتی که نبودم چقدر نگران فصلنامه ، تا چه اندازه دلتنگ فضای سایت و تا چه حد از دور بودن از این حال و هوا متاسف بودم . شاید شرایط سایت اجازه نده تا بیشتر توضیح بدم اما فقط تا همین حد بگم که روزهای سختی بود شرایطی وجود داشت که نه به سایت دسترسی داشتم نه متاسفانه موبایلم آنتن می داد تا خبری از خودم و نگرانی هام بدم .چه باید گفت که به قول سهراب ،سکوت خودش سرشار از ناگفته هاست . حالا تنها خدارو شکر می کنم که این امتحان طولانی به پایان رسید و بازهم می تونم اینجا باشم.
شهرسازان دوست داشتنی از اینکه در این مدت تنهایم نگذاشتید بی نهایت سپاسگذارم به خصوص از دوستان عزیز مهندس رضایی ، مهندس نصیری ، ارکیده ی عزیزم ، آتوسا ، فاطمه ، ندا و سایر دوستانی که شخصا ازشون عذرخواهی و تشکر خواهم کرد و البته مدیریت محترم ، مهندس دهقان
امروز این پست رو گذاشتم تا هم شرمندگیم رو اعلام کنم هم ازتون رسما دعوت کنم ، همونطور که در این مدت منو تنها نگذاشتید تو شماره بعدی فصلنامه هم ما رو تنها نذارید و تا قوت گرفتن این شماره کنارمون باشید. تا شماره بعدی فرصت کمتری داریم اما همین جا بهتون قول می دم این شماره با کیفیت بهتری ارائه خواهد شد.

با تشکر
الهام ، عضو کوچک سایت