۱۳۹۲-۴-۷، ۱۲:۰۴ عصر
در جستجوي معيارهاي شکل دهنده شبکه فضاهاي شهري در بافت هاي تاريخي ايران؛ نمونه موردي: اصفهان، دردشت
اسمعيليان سحر*,پورجعفر محمدرضا * دانشکده هنر و معماري، دانشگاه تربيت مدرس، تهران، ايران
اسمعيليان سحر*,پورجعفر محمدرضا * دانشکده هنر و معماري، دانشگاه تربيت مدرس، تهران، ايران
هماهنگي و پيوستگي ميان اجزاي فضا و فعاليت هاي آنها در بافت هاي تاريخي ايران سبب مي شود که اين شهرها در نظر ناظر به شکل يک کل منسجم از اجزا جلوه نمايند. از سوي ديگر، ارزش هاي فضايي اين شهرها را توالي و توجه به کيفيت هاي کالبدي و بصري فضاهاي شهري مي سازند. در اين شهرها ترکيب فضاهاي شهري به شکل شبکه اي از فضاهاي ايستا و پويا صورت مي گيرد. اين ترکيب در بافتهاي تاريخي ايران، شبکه اي منسجم از فضاهاي شهري را تشکيل مي دهد که که استخوانبندي و ساختار فضايي بافت بر مبناي آن وجود مي يابد. مقاله حاضر جستاري است در پي بيان جايگاه شبکه فضاهاي شهري در ساختار شهرهاي تاريخي ايران. در فرآيند پژوهش از روشهاي مختلف تحقيق تاريخي، مقايسه و تحليل محتوا و مطالعات کتابخانه اي جهت تکميل ادبيات موضوع و سپس پژوهش نمونه موردي به صورت مطالعات ميداني در بافت تاريخي محله دردشت اصفهان اين فرايند را تکميل مي کند. نتايج تحقيق حکايت از آن دارد که ترکيب سه مفهوم معيارهاي کالبدي، فعاليتي و هويتي مفاهيم پايه اي در شکل گيري اين شبکه را در بر دارد. در طول زمان نيز اين مفاهيم موجب استمرار عملکردي شبکه فضاهاي شهري در ساختار بافت هاي تاريخي مي باشد
.
كليد واژه: شبکه فضاهاي شهري، ساختار شهر، فضاهاي متوالي، اصفهان، دردشت.