۱۳۹۰-۱۰-۲۱، ۰۱:۲۶ عصر
بررسي آثار مدرنيته غرب بر شهرسازي ايران
محمدزاده رحمت
گروه معماري دانشگاه تبريز
در اين مقاله، به بررسي آثار مدرنيته غرب بر شهرسازي ايران مي پردازيم. مدرنيته از نظر مكاني، خاستگاهي غربي دارد، اما مفهوم خاصي ندارد و رويكردي به جنبه هاي متفاوت فرهنگ است كه در عضو نوزايي مطرح شد. هدف آن هم تبيين توانايي انسان و تسلط صرفا عقلاني بر خود و جامعه است. در چنين فضاي فكري، قرن هجدهم شاهد ظهور انقلاب صنعتي بود و بنا بر ماهيت خود، تغيير و تحولات اجتماعي اقتصادي، كالبدي و فيزيكي عظيم و گسترده اي را موجب شد. در حقيقت، تحولات عصر جديد به رشد انقلاب صنعتي و خود انقلاب صنعتي به شكل گيري شهرسازي جديد انجاميد.با انطباق اين بحث با واقعيت موجود در ايران، مي توان گفت كه رشد مدرنيته و نيز شهرسازي مدرن كشور ما، عاري از زمينه ها و بسترهاي اجتماعي، اقتصادي، فكري و فرهنگي بوده است. توسعه مدرنيته و شهرسازي، بيش از آن كه به عوامل ريشه اي و محتوايي معطوف باشد، بيشتر در جنبه هاي كالبدي و فيزيكي تحلي يافته است. بديهي است كه با چنين وضعيتي، شهرسازي نه داراي هويت ملي و محلي است و نه به رغم استفاده از روش ها و تكنيك هاي غربي، حاوي مدرنيسم در معناي غربي است. بنابراين، بررسي و شناخت عميق ماهيت و فرايند مدرنيته و شهرسازي مدرن غرب و نيز واقعيات و عوامل محتوايي شهرسازي كشور و نيز ارتباطي دهي و تلفيق بهينه اين دو در زمينه نيل به نقطه اي متعادل و پايدار ضروري مي نمايد.
مدرنيته غرب، شهرسازي مدرن غرب، مدرنيته در ايران، شهرسازي مدرن در ايران، بافت قديم
محمدزاده رحمت
گروه معماري دانشگاه تبريز
در اين مقاله، به بررسي آثار مدرنيته غرب بر شهرسازي ايران مي پردازيم. مدرنيته از نظر مكاني، خاستگاهي غربي دارد، اما مفهوم خاصي ندارد و رويكردي به جنبه هاي متفاوت فرهنگ است كه در عضو نوزايي مطرح شد. هدف آن هم تبيين توانايي انسان و تسلط صرفا عقلاني بر خود و جامعه است. در چنين فضاي فكري، قرن هجدهم شاهد ظهور انقلاب صنعتي بود و بنا بر ماهيت خود، تغيير و تحولات اجتماعي اقتصادي، كالبدي و فيزيكي عظيم و گسترده اي را موجب شد. در حقيقت، تحولات عصر جديد به رشد انقلاب صنعتي و خود انقلاب صنعتي به شكل گيري شهرسازي جديد انجاميد.با انطباق اين بحث با واقعيت موجود در ايران، مي توان گفت كه رشد مدرنيته و نيز شهرسازي مدرن كشور ما، عاري از زمينه ها و بسترهاي اجتماعي، اقتصادي، فكري و فرهنگي بوده است. توسعه مدرنيته و شهرسازي، بيش از آن كه به عوامل ريشه اي و محتوايي معطوف باشد، بيشتر در جنبه هاي كالبدي و فيزيكي تحلي يافته است. بديهي است كه با چنين وضعيتي، شهرسازي نه داراي هويت ملي و محلي است و نه به رغم استفاده از روش ها و تكنيك هاي غربي، حاوي مدرنيسم در معناي غربي است. بنابراين، بررسي و شناخت عميق ماهيت و فرايند مدرنيته و شهرسازي مدرن غرب و نيز واقعيات و عوامل محتوايي شهرسازي كشور و نيز ارتباطي دهي و تلفيق بهينه اين دو در زمينه نيل به نقطه اي متعادل و پايدار ضروري مي نمايد.
مدرنيته غرب، شهرسازي مدرن غرب، مدرنيته در ايران، شهرسازي مدرن در ايران، بافت قديم