۱۳۹۰-۱۱-۲۳، ۱۲:۱۹ صبح
راهکارهاي ارايه بهينه تامين خدمات ايمني و آتش نشاني در روستاهاي کشور (مطالعه موردي: دهستان طاهرگوراب، شهرستان صومعه سرا، گيلان)
مولايي هشجين نصراله,راضي سيدحبيب*,حسن پور رضا
* دانشگاه آزاد اسلامي، واحد رشت، رشت، ايران
بروز حوادث مختلف در کشور با توجه به «گستردگي» و «تنوع اقليمي»، «خطرات انسان ساخت»، «شکاف بين محيطهاي شهري و روستايي»، «توزيع ناعادلانه امکانات و خدمات» و «عدم وجود سلسله مراتب خدمات رساني در جامعه روستايي»، بروز مشکلات فاجعه آميز را در پي دارد. يکي از راههاي افزايش کارايي و ضريب ايمني روستاها در گروِ شناسايي، مطالعه و اجراي صحيح روشهاي نوين کاهش ريسک با احداث پايگاههاي آتش نشاني و مکان يابي صحيح آنها در روستاها مي باشد. در اين پژوهش در دهستان طاهرگوراب از توابع بخش مرکزي شهرستان صومعه سراي گيلان، با هدف سنجش عملکرد پايگاه موجود و بهبود الگوي سلسله مراتب خدمات رساني و تعيين مکان بهينه پايگاه آتش نشاني روستايي، محدوده مورد نظر با استفاده از روشهاي «اسنادي و ميداني» و «روش تحليلي - توصيفي» و روشهاي کمي مورد بررسي قرار گرفت. بر اين اساس روستاي طاهرگوراب با داشتن تعداد جمعيت زياد (1317 نفر) و حداقل مجموع فواصل (102.9 کيلومتر) نسبت به ساير روستاها، وجود بيشترين خدمات در مجموع انواع موسسات بر اساس «روش گاتمن» (29 واحد) و با دارا بودن بالاترين «ارزش مرکزيت» (2.81)، مناسب ترين مکان براي احداث و توسعه پايگاه آتش نشاني مي باشد. همچنين بر اساس مدل SWOTنقاط قوت، ضعف، تهديد و فرصت در پايگاه مورد نظر از جنبه هاي مختلف محيطي - اکولوژيکي، اقتصادي، مديريتي بررسي شده و در نهايت راهکارهاي ارايه بهينه خدمات جامع ايمني و آتش نشاني ارايه شده است. نتايج حاصله حکايت از نقش مثبت و موثر اين پايگاه در مقابله با حوادث بخصوص حريق و افزايش رضايت مردم از عملکرد اين پايگاه دارد.
كليد واژه: بهينه سازي، سلسله مراتب، سکونتگاههاي روستايي، پايگاه آتش نشاني روستايي، طاهرگوراب، گيلان