استادیوم ملّی پکن، که توسط هرزوگ و دی مِرون، برای بازی های المپیک تابستانی سال ۲۰۰۸ ساخته شده است. از بیرون، ساختاری شبیه به یک لانه پرنده غول پیکردارد و ابعاد آن واقعا شگفت‌آور است: ۳۳۳ متر طول، ۲۹۴ متر عرض و ارتفاع ۶۹ متر. این بنا می تواند میزبان بیش از ۹۰،۰۰۰ نفر باشد. بر خلاف ظاهر، ساختمان از بتن ساخته شده است و فقط سطح خارجی آن از فولاد پوشانده شده است.



هنوز در مونترال می‌توان پشته های آپارتمانی کوچک و شگفت آور را کشف کرد. آیا شما چیزی از بازی Jenga شنیده اید در این بازی باید قطعات چوب را طوری روی هم سوار کنید که سقوط نکنند. ساختار ایجاد شده یک حس عجیب و غریب از عدم تعادل است.



این یک هتل غیر معمول و واقعا تخیلی است که توسط معمار ویتنامی مادام هنگ آنگا ساخته شده است. این بنا شامل یک پلکان مارپیچی و برج پیچ خورده است. همچنین همه نوع مجسمه های حیوانی در آن پیدا می‌شود.



این بنا که در جزیره فرانسوی سنت-هلن در مونترال واقع است، یک زیست کره و محل برگزاری موزه زیست محیطی است. معمار آن شخصی به نام ریچارد باکمینستر فولر می باشد. شفافیت ساختاری آن، مفهوم فضا را بازسازی می کند.




ساختمان شهرداری تمپه، واقع در کالیفرنیا. یکی دیگر از سازه هایی است که معماری آن بر خلاف انواع رایج معماری می باشد، این بنا نوعی هرم وارونه است که با نوک، به زمین سقوط کرده است.




این خانه کمیاب در صحرای کالیفرنیا واقع شده و به نظر می‌رسد از یک فیلم علمی تخیلی بیرون افتاده است. این سازه برای جشنواره “سوزاندن آدم ها”، ساخته شده و آمیزه ای دیوانه وار از معماری ویکتوریایی و قطار بخار است که حتی شامل یک آسانسور کوچک نیز می باشد.





این خانه ها که به نظرمی رسد شبیه بشقاب پرنده اند؛ در تایپه، شمال تایوان واقع اند. طراحی آن توسط معمار دانمارکی متی سورنون در دهه ۱۹۶۰ صورت گرفت که در آن زمان به عنوان انقلاب معماری در نظر گرفته شد. خانه های بشقاب پرنده ای فضایی، با مصالح سبک و ارزان قیمت ساخته شده است و به منظور ییلاق در تعطیلات استفاده می شد. افسانه ای محلی ادعا می کند که ارواح، ساکنان آن هستند.