چگونگي شكل گيري شهر شهروند مدار؛ بررسي در نقش مشاركت در نهادهاي آموزشي و تاثير آن بر

اين مقاله در صدد آنست كه با بررسي و سنجش رابطه بين شركت و فعاليت افراد در تشكلهاي دانش آموزي در دوران مدرسه و تكوين هويت مدني و حس مسئوليت پذيري اجتماعي، به اين سوال پاسخ دهد كه چرا بزرگسالان به گروهها مي پيوندند و در اين ميان از كدام سازوكارها و رويه هاي اجتماعي تبعيت مي كنند؟ و از اين طريق به دنبال چه چيزهايي هستند؟ ما در مقاله حاضر بر اساس رويكرد تكويني به بررسي در مورد اين سوال پرداخته ايم. نقطه عزيمت اين رويكرد در خصوص تكوين هويت مدني توجه به اين مسأله است كه چگونه افراد به بالغاني تبديل مي‌شوند كه مشاركت مدني آنها به تداوم، اصلاح يا تغيير شكل جامعه مدني كمك مي‌كند. اين رويكرد تلاش مي‌كند كه توضيح دهد، در وهله اول چگونه جامعه مدني توسط افرادي كه دارند هويت‌هاي مدني خود را شكل مي‌دهند، ساخته مي‌شود. جامعه آماري تحقيق را افراد بالاي 25 سال ساكن شهر تهران تشكيل مي دهند و حجم نمونه برابر با 400 نفر برآورد گرديد. نتايج حاصل از تحقيق نشان مي دهد كه بين تكوين و شكل گيري هويت مدني و مشاركت در فعاليتهاي مشاركت جويانه در مدرسه و در دوران نوجواني و جواني همبستگي مثبت و بالايي وجود دارد. اين دوران فرصت بسيار حياتي براي تمرين حاكميت الگوهاي دمكراتيك در سطوح پايين نهادهاي اجتماعي و مهمتر از آن بازتوليد آن در عرصه فراگير سياسي اجتماعي است. بنابراين افرادي كه شكل گيري هويت آنها بر اساس و مبتني بر رويه هاي مدني صورت مي گيرد به مراتب نسبت به آنهايي كه به هر علت فاقد اين تجارب مشاركتي هستند، مسير متفاوتي را در تكوين و شكل بخشي به هويت خود دنبال مي كنند.