مدلسازي رشد سکونت گاه هاي غيررسمي (
ISGM) با تاکيد بر سيستم هاي پشتيباني تصميم گيري
ISGM) با تاکيد بر سيستم هاي پشتيباني تصميم گيري
رفيعيان مجتبي*,سرداري محمدرضا
* دانشکده هنر و معماري، دانشگاه تربيت مدرس، تهران، ايران
شهر و برنامه ريزي در آن به دليل در برداشتن مسايل متعدد و تعامل پديده ها در اين بستر، نيازمند به کارگيري سيستم هاي پشتيباني تصميم گيري (
DSS) بوده و اين پيچيدگي باعث گرديده تا طراحي و بهره گيري از انواع مدل ها همواره، اصلي مهم در فرايند تصميم گيري محسوب گردد و متناسب با نوع مساله، انواع الگوها و شبيه سازي ها در شهرسازي و برنامه ريزي شهري به وجود آيند.
DSS) بوده و اين پيچيدگي باعث گرديده تا طراحي و بهره گيري از انواع مدل ها همواره، اصلي مهم در فرايند تصميم گيري محسوب گردد و متناسب با نوع مساله، انواع الگوها و شبيه سازي ها در شهرسازي و برنامه ريزي شهري به وجود آيند.
اين امر نه تنها در حوزه مفاهيم و رويکردهاي نظري بلکه در حوزه استفاده از ابزارهاي شناخت و تحليل مسايل که امکان انتخاب الگوهاي مداخله را نيز فراهم مي سازد امري اجتناب ناپذير تلقي مي شود. سيستم هاي پشتيباني تصميم گيري از جمله ابزارهايست که با توجه به ادبيات غني مفهومي و تکنيکي خود، در سال هاي اخير جايگاه مناسبي را در مطالعات شهرسازي کسب نموده است. در اين چارچوب به کارگيري مدل هاي پويا (
Dynamic Models) جايگاه ويژه اي را دارا بوده و در بسياري از مقولات بااهميت شهرسازي نظير کاربري اراضي، برنامه ريزي حمل و نقل شهري، مسکن، اوقات فراغت، خدمات، زيرساخت هاي شهري و ... استفاده از اين مدل ها بسيار متداول شده است. اسکان هاي غيررسمي نيز از جمله مواردي مي باشد که به دليل اهميت يافتن آن در ابعاد مختلف و از جمله طراحي مدل هاي پويا مدنظر قرار گرفته و در کنار مدل ها و الگوهايي نظير
UGM
SIMLAND،
What if? ،
LTM،
UPLAN،
CUF،
LUCAS
و ... مدل رشد سکونتگاه هاي غيررسمي (
ISGm) نيز مورد توجه قرار گرفته است.
Dynamic Models) جايگاه ويژه اي را دارا بوده و در بسياري از مقولات بااهميت شهرسازي نظير کاربري اراضي، برنامه ريزي حمل و نقل شهري، مسکن، اوقات فراغت، خدمات، زيرساخت هاي شهري و ... استفاده از اين مدل ها بسيار متداول شده است. اسکان هاي غيررسمي نيز از جمله مواردي مي باشد که به دليل اهميت يافتن آن در ابعاد مختلف و از جمله طراحي مدل هاي پويا مدنظر قرار گرفته و در کنار مدل ها و الگوهايي نظير
UGM
SIMLAND،
What if? ،
LTM،
UPLAN،
CUF،
LUCAS
و ... مدل رشد سکونتگاه هاي غيررسمي (
ISGm) نيز مورد توجه قرار گرفته است.
در اين مقاله سعي شده با توجه به اهميت سکونتگاه هاي غيررسمي، متدهاي نوين و الگوهاي پيشرفته مدلسازي مسايل شهري را به ويژه در رابطه با رشد سکونتگاه هاي غيررسمي کنکاش کرده و همچنين نمونه اي از اين مدل ها که در سال هاي اخير با استفاده از سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي به مدلسازي در اين خصوص پرداخته را در تجربيات جهاني مانند (
Nordin, 2004)
(Sietchiping, 2004)،(Webert, 2002)،
(Klosterman, 2002)
(Shabazian, 2000) بررسي نماييم.
Nordin, 2004)
(Sietchiping, 2004)،(Webert, 2002)،
(Klosterman, 2002)
(Shabazian, 2000) بررسي نماييم.
كليد واژه: مدلسازي، مدل رشد سکونتگاه هاي غيررسمي (
ISGM)، سيستم هاي پشتيباني تصميم گيري (
DSS)، سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي (
GIS)، فرايند تحليل سلسله مراتبي (
AHP)
ISGM)، سيستم هاي پشتيباني تصميم گيري (
DSS)، سيستم هاي اطلاعات جغرافيايي (
GIS)، فرايند تحليل سلسله مراتبي (
AHP)
