ایران شهرساز

چكيده :
چگونگي تفكيك حركت عابرين پياده از وسايل نقليه در مناطق شهري و هم چنين نحوه احداث
گذرهاي عرضي ( روگذر – زير گذر – همسطح ) در مناطق شهري و بيرون شهري شاخص مناسبي
جهت تامين ايمني حركت عابرين مي باشد براي تخصيص كل يا قسمتي از مسير سواره رو تفكيك آن
در محل هاي پرت ردد در داخل شهري پس از انجام مطالعات آماري جامع در وضعيت موجود تعداد
عابرين – سرعت حركت عابرين وسايل نقليه – تعداد تصادفات و زمان تاخير و هم چنين نرخ ارتقاء
ايمني عبور عابرين و افزايش سرعت حركت عابرين و رونق تجاري پيش ب يني شده در اقتصاد محلي
بشرط اينكه طول مسير از 400 متر متجاوز نكند اقدام مي شود [ 1 ] در طراحي گذرهاي عرضي نيز
پس از انجام مطالعات جامع آماري با لحاظ وضعيت فعلي تر دد عابرين از عرض سواره رو ، حجم وسايل
نقليه ، سرعت صبور آنها ، تعداد تصادفات و تصادفات منجر به فوت و زمان توقفهاي وسايل نقليه در اثر
عبور عرضي عابرين و كندي عبور و مرور و مقدار كاهش سرعت وسايل نقليه در اثر تجاوز عابرين به
سوار رو بهره جسته و سپس در انتخاب محل احداث گذر مطالعات مربوط به ويژگيهاي محلي ،
رفتارهاي عمومي ساكنين محل و محل اجراء گذر عرضي از جهت شهرسازي انجام تا ضمن جذب عبور
عابرين باعث ايجاد تسهيلات جديد مانند ايستگاههاي حمل و نقل عمومي يا پاركينگ نگرديده و
بهمراه افزايش ايمني و سرعت حركت عابرين ، سرعت و حجم عبور وسايل نقليه را به همراه آرامش
خاطر راننده گان در سوار رو بدنبال داشته باشد
كليد واژه : عابر پياده ، گذر عرضي ، پياده رو ، سواره رو ، وسايل نقليه ، محيط زيست