۱۳۹۳-۱-۲۹، ۰۷:۲۴ صبح
یکی از بزرگترین مشخصه های شهرهای تکنولوژیک قرن 20 و 21 آلودگی هوا و گازهای گلخانه ای است بنابراین در مقبال شهرپایدار شهری است که توان تصفیه این آلودپی ها را از طریق بیومس های موجود در شهر و بازتولید هوای سالم داشته باشد. به عبارتی شهری را میتوان پایدار گفت که به میزان کافی منابع گیاهی برای جذب اکسید های کربن و نیتروژن داشته باشد و روزانه معادل اکسیدهای تولیدی جذب این اکسید ها را داشته باشد.
تنوع در پوشش گیاهی یکی از مهم ترین عوامل امکان رسیدن به پایداری کیفیت هوا و کمیت گازهای گلخانه ای است. بسیاری از پیاهان توان جذب بالی اکسید خاصی را دارند اما در جذب سایر اکسید ها توان بالایی ندارند.
در این میان توان جذب اکسید های نیتروژن اهمیت بسیار بالایی دارد چون این گاز مرئی (قهوه ای رنگ) به صرعت بر بو و کیفیت هوا اثر داشته و اثرات آن بر سلامتی انسان طولانی مدت است بنابراین با رسیدن به پایداری در کیفیت هوا قدمی در گایداری بهداشتی نیز برداشته شده است.
ریزگرد ها عامل دیگری در مشکلات کیفیت هوا هستند عمده ریزپرد ها حاصل فعالیت های عمرانی، کارخانه های سیمان, صنایع مرتبط با سرب , نساجی ها و ... هستند. میزان آلودگی و خطر این موارد به ترتیب ذکر شده است, برنامه ریزی جدی در زمینه مکانیابی این فعالیت ها و دور کردن آنها از شهر پیش زمینه هر نوع توسعه پایدار در شهر است, اما دور کردن آنها کافی نیست بلکه نیاز به ایجاد فیلتر های زیستی برای جذب آلودگی آنها همچنان وجود دارد ریزگرد ها میتوانند تا شعاع چند هزار کیلومتر گراکنده شوند.
در مورد فعالیت های عمرانی در سطح شهر مانند تولید مسکن و راه و ... توصیه بر استفاده از قطعات بزرگ و پیش ساخته و حداقل استفاده از سیمان و بتن به صورت مستقیم است، با توجه به فرآیند تولید ابنیه و سازه ها امکان حذف کامل آنها وجود ندارد اما میتوان با متمرکز کردن فرآیند تولید در یک منطقه و عدم فعالیت هم زمان در سایر مناطق برد ذرات سنگین تر را کاهش داد, همچنین استفاده از سازه های طبیعی تر مانند سازه های چوبی برای ساختمان های کوتاه (تا 20 متر ارتفاع بنا) به شدت توصیه میشود. برای ساختمان های بلند تر و پل ها و سازه های شهری نیز استفاده از سازه های فلزی و استفاده کمتر از سیمان و بتن توصیه میشود.
تنوع در پوشش گیاهی یکی از مهم ترین عوامل امکان رسیدن به پایداری کیفیت هوا و کمیت گازهای گلخانه ای است. بسیاری از پیاهان توان جذب بالی اکسید خاصی را دارند اما در جذب سایر اکسید ها توان بالایی ندارند.
در این میان توان جذب اکسید های نیتروژن اهمیت بسیار بالایی دارد چون این گاز مرئی (قهوه ای رنگ) به صرعت بر بو و کیفیت هوا اثر داشته و اثرات آن بر سلامتی انسان طولانی مدت است بنابراین با رسیدن به پایداری در کیفیت هوا قدمی در گایداری بهداشتی نیز برداشته شده است.
ریزگرد ها عامل دیگری در مشکلات کیفیت هوا هستند عمده ریزپرد ها حاصل فعالیت های عمرانی، کارخانه های سیمان, صنایع مرتبط با سرب , نساجی ها و ... هستند. میزان آلودگی و خطر این موارد به ترتیب ذکر شده است, برنامه ریزی جدی در زمینه مکانیابی این فعالیت ها و دور کردن آنها از شهر پیش زمینه هر نوع توسعه پایدار در شهر است, اما دور کردن آنها کافی نیست بلکه نیاز به ایجاد فیلتر های زیستی برای جذب آلودگی آنها همچنان وجود دارد ریزگرد ها میتوانند تا شعاع چند هزار کیلومتر گراکنده شوند.
در مورد فعالیت های عمرانی در سطح شهر مانند تولید مسکن و راه و ... توصیه بر استفاده از قطعات بزرگ و پیش ساخته و حداقل استفاده از سیمان و بتن به صورت مستقیم است، با توجه به فرآیند تولید ابنیه و سازه ها امکان حذف کامل آنها وجود ندارد اما میتوان با متمرکز کردن فرآیند تولید در یک منطقه و عدم فعالیت هم زمان در سایر مناطق برد ذرات سنگین تر را کاهش داد, همچنین استفاده از سازه های طبیعی تر مانند سازه های چوبی برای ساختمان های کوتاه (تا 20 متر ارتفاع بنا) به شدت توصیه میشود. برای ساختمان های بلند تر و پل ها و سازه های شهری نیز استفاده از سازه های فلزی و استفاده کمتر از سیمان و بتن توصیه میشود.
